İvan Gonçarov Sözleri

İvan Aleksandroviç Gonçarov (d. 18 Haziran 1812 – ö. 15 Eylül 1891) Rus yazardır. En ünlü eseri 1859 yılında basılmış Oblomov'dur. Simbirsk, şimdiki adıyla Ulyanovsk'ta doğmuştur. Babası zengin bir tahıl tüccarıdır.

• Her gün yan yana oturmak kolay iş değildir. Birbirinin iyi yanlarından zevk alıp kötü yanlarına kızmamak için büyük bir yaşama deneyi, akıl olgunluğu ve insan sevgisi gerektir.
• Ama insanın kendi vicdanı sözden daha ağırdır.
• Çalışan, koşturan insanları hiç anlamıyordu, Oblomov. 'Ne zaman yaşayacaklar bunlar? diye düşünüyordu. Yaşamak dediği ; hiçbirşey yapmadan uyumak, yemek yemek, tekrar uyumak ve rahatça, kayıtsızca hayal kurabilmekten ibaretti.
• Parlak günler kalmaz, uçup gider ve hayat akar, bir bunalım ötekini izler.
• Bir iç mücadelenin ona hakim olduğu ama aklın hala yardıma gelmediği görünüyordu.
• İnsanlar rahat yaşamak için çalışıyorlar, ama rahat değiller..
• Konuştukları şeyler kiralanmış elbiseler gibi, kendi malları değildir. Yapacak isleri olmadığı için güçlerini öteye beriye harcarlar. Her şeye sarılan ilgileri, ruhlarının boşluğunu ve sevgi yoksulluklarını kapayan bir örtüdür. Ama orta halli bir yol seçmek ve orada derin bir iz bırakarak yürümek islerine gelmez; çünkü böylesi can sıkar, göze çarpmaz; çok şey bilmek o zaman işe yaramaz, gösterişe yer kalmaz.
• Keşke insan hiçbir endişe yaşamadan aşkın sıcaklığını duyabilse! Hayat seni rahat bırakmaz. Nereye gitsen yanarsın! Bir sürü duygu ve kaygı birden hayatını dolduruverir. Aşk hayatın en zor okuludur!
• Başkasına ait, hazır düşüncelerin sıradan bir kullanıcısı değildi o; kendi fikirlerini kendi yaratır ve kullanırdı.
• Oblomov, çok eskiden ölmüş annesini görünce, uykusunda mutluluktan, ona karşı duyduğu ateşli sevgi yüzünden kıpırdanıyor: uykusunda, iki sıcak gözyaşı ağır ağır kirpiklerinin altından süzülüp öylece duruyor.
• Anlayacağın, can sıkıntısı, can sıkıntısı, hep can sıkıntısı!.. İnsanlık nerede burada? İnsanlığın yüceliği nerede? Nereye gizlendi insanlık, parçalanıp nereye gitti?
• Aşk bir ruh kangreni; o kadar çabuk ilerliyor ki.
• Güçlü güçlüyü sevmez hiçbir zaman. Yan yana geldiklerinde, keçiler gibi toslaşmaya başlarlar! Ama bir güçlüyle bir güçsüz iyi geçinirler. Biri gücü için sever ötekini, öteki de yumuşak başlılığı, uysallığı ve onun isteklerine boyun eğdiği için…
• Ben elime geçen bir şeyi kolay kolay bırakmam, yeter ki zorla elimden almasınlar; kendime güveniyorum.. Gerçi henüz gencim ama…
• Kurnazlık bozuk para gibidir onunla pek bir şey alınmaz. Bozuk paranın insanı ancak bir iki saat idare edebilmesi gibi, kurnazlık da bazı şeyleri gizler, karşıdaki insanı aldatır ama uzak ufukları görmek, büyük bir olayı başından sonuna dek götürebilmek için yetmez. Kurnazlık uzağı göremez. Ancak burnunun dibindekileri görür, uzağı değil. Onun için de başkaları için hazırlanmış tuzağa düşürür insanı.
• Basit yaşamak çok zor ve karışık bir iştir.
• İnsan hayatının amacı dört mevsimi de ani değişimler olmadan yaşamak, hayat bidonunu tek bir damla bile dökmeden en uzağa kadar taşımaktır. Ağır ağır yanan bir ateş, alev alev bir yangından daha iyidir.
• Hatıralar mutlu bir hayatın hatıraları olursa güzeldir;
• insana güç kapanmış yaraları hatırlatınca acı şeylerdir.