Para gerçektende mutluluk getirir mi?

"Mutluluk ekonomisi" alanında araştırmaların temelini 1974 yılında Güney Carolina Üniversitesi profesörü Richard İsterlin koymuştur. O göstermiştir ki, ülkelerin bir çoğunda yüksek gelirli insanlar zengin insanlar gibi kendilerini mutlu ediyorlar. Buna rağmen ülkede mutluluğun orta seviyesi pratik olarak onun karlılık düzeyine bağlı değil.


Priston Üniversitesi ekonomistleri Daniel Kaneman ve Anqus Diton Aydınlanmışlar ki, gelirlerin artması ile yaşam memnuniyetinin artması sadece yılda 75 000 dolardan az kazanan Amerikalılar için etkili olmuştur. Bu aşamaya ulaştıktan sonra zenginlikle mutluluk arasında olan bağımlılık neredeyse yok oluyor. Çalışmanın yazarları bunu onunla anlatıyorlar ki, paralar temel ihtiyaçlar ödenene kadar önem taşıyor.

Gelirin göreceli seviyesi daha önemli rol oynamaktadır. Uorvik Üniversitesi'nden Christopher Boys bildiriyor ki, kendi sosyal grupları çerçevesinde elde edilen göreceli gelir tamamen zenginlikten daha çok mutluluğa etkiliyor. Bu diğer konular yanında, anlatıyor ki, neye göre fakir ülkelerden çıkarak Batı'ya düşenler kendi soydaşları ile yoğun haberleşiyorlar. Onların arka fakir mülteciler kendilerini mutlu ediyorlar.

Araştırmalar gösteriyor ki, mutluluk sadece var-devletten değil, hem de paralara ve maddi faydalara olan ilgiden de bağlıdır. Paralar hatta hayattan tam zevk almaya da engel olabiliyor. Britanya Kolumbiyası Üniversitesi (Kanada) psikologu Elizabeth Dann birkaç deneyler yapmıştır. Böyle deneylerin birinde o talebelerine çikolata vererek, onlara aynı zamanda banknot şekillerinden bölümler göstermiştir. Paralar yansımış resimleri gören deney katılımcıları çikolatayı çabuk yemişler ve tadından hiçbir zevk almamışlar.

Diğer bir ,çalışmada ise çeşitli gelirlere sahip 150 işçiden 6 faydalı olay çerçevesinde kendi hayat memnuniyetlerini ifade etmeleri gereklidir. Grubun bazı üyelerinin sorgu faturaları üzerinde para bağlamalarının şekli tarif edilmişti. Bu para resimlerine bakan veya yüksek emek hakkında sahip olan deney üyeleri ortalama hayattan daha az zevk almışlardır.

136 ülkeye dayanan diğer bir eksperimentde ise Dann belli etmiştir ki, hayır amacıyla büyük miktarda para harcayan insanlar kendilerini mutlu ediyorlar.